Er waren tijden dat er bij de ingang van dierenparken een aantal mooie papegaaien op een standaard zat (aan een kettinkje) die dan de hele dag door de kinderen (en ook ouderen) gevraagd werd om Lorre en dergelijke te zeggen. Deze papegaaien waren vaak Ara’s in blauw/rood/groen/geel, dat zijn de beste en duidelijkste sprekers, ook houden ze van veel aandacht. Maar om nu de hele dag op zo’n stokje te zitten…

Als kind vond ik dat praten wel schitterend en knap van die vogels, maar achteraf moet het ook wel heel sneu zijn geweest voor deze vogels. Goed dus dat je dat hier niet meer ziet. In het buitenland worden ze nog wel gebruikt om ‘leuke’ kunstjes te doen zoals fietsen, steppen en kunstje met een bal. Ze kunnen dat nu eenmaal goed, want het zijn intelligente en erg nieuwsgierige vogels. Maar of ze dit nu echt leuk vinden?

Veel mooier vind ik het als ik ze in ene grote groep zie vliegen in een meer natuurlijke setting. Felgekleurde grote vogels met lange staarten die luid kwetterend door de lucht suizen. In de natuur komen ze voor in allerlei gebieden zowel droge als vochtige tropische en subtropische wouden, denk aan Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans Guyana, Panama, Paraguay, Suriname en Venezuela. Ze vertoeven daar vooral in boomtoppen. Door hun grote verspreiding zijn de blauw gele ara’s (nog) niet bedreigd, maar hun aantallen gaan wel achteruit.

Ze hebben een plantaardig menu wat bestaat uit fruit en bepaalde noten, maar ook jonge knoppen, zaden, boomschors en nectar. De krachtige snavel kunnen ze goed gebruiken als notenkraker, waarbij ze dan handig de noot met hun poot vasthouden. Ook eten ze klei, enerzijds voor mineralen, anderzijds zou dit ook eventuele gifstoffen uit de zaden die ze eten neutraliseren.

(referentiefoto ArtificialOG via Pixabay)

Ik heb deze Ara voor de cursus Naturalist Bird Illustration with Watercolors (Domĕstika) gemaakt op Saunders Waterford 300gsm 310×230 Cotton Satiné High White met Cotman watercolours tubes, Faber Castel Polychromos / Pastel